Bir düğüm mutluluk

Bazen başınıza taktığınız bir eşarp,bazen giydiğiniz turuncu bir çorap ,  yada gömleğinize attığınız bir düğüm iyi hissettirir ya işte öyle bir şey benimkisi..

Uzun zamandır bazı nedenlerden dolayı blog yazılarıma ara vermek durumunda kalmıştım, bugün bu yazıyı yazarken ne kadar iyi hissettiğimi bunun bana ne kadar iyi geldiğini bir kere daha farkettim.

Bu kombini yaparken giydiğim turuncu çorabın rengi ruhuma yansıdı sanki, bir dügüm atarak bağladığım eşarbım bana eski Türk Filmleri'ndeki "baci kalfa" lari hatırlatsada aynaya baktığımda  gördüğüm halimi çok sevdim hem iyi hem de şık hissettirdi. Bence ne yaparsanız yapın nasıl hissettiğinizi önemseyin başkalarının nasıl düşündüğünü değil..Bu ister bir blog yazısı olsun ister giydiğiniz turuncu bir çorap ister kıyafetlerinize attığınız bir düğüm..Sizi mutlu etmesi, kendinizi iyi hissettirmesi herşeyden önemli.. Bir dahaki yazıya kadar herkese mutlu günler dilerim 🙏

Üst - Etro

Etek - Ng style

Eşarp - Vakko 

Çanta - Accessorize

Çorap - sokaktaki 3 tanesi 1tl tezgahindan 

Gözlük - Vintage (instagram- fideboutique)

 Fotograflar için Selmin Bilgin'e teşekkür ederim.

Siz hiç kaybetmekten korktunuz mu ?

Siz hiç kaybetmekten korktunuz mu ?
Ben korktum, korkudan öldüm hatta..
Babamı ilk hastaneye yatırdığımız gün bir daha oradan çıkamayacağından korktum, babalar gününü babasız geçirecek olmaktan korktum, onu doya doya öpemeyecek olmaktan korktum, bir daha "BABA" diyemeyecek olmaktan korktum, ne zaman istenmeyen bir şey yapsam hep çekindiğim ama hep beni hoşgörüyle karşılayan adamın olmamasından korktum, fotoğraflarını çekerken sadece anılarda ve fotoğraflarda kalmasından korktum, borç isteyip aldığım paraları geri ödemeye kalktığımda geri almayan adamı kaybetmekten korktum.
Ameliyat olsa masada kalabilir dediler, yüzüne bakıp bağıra bağıra ağlamak ve onu çok sevdiğimi söylemek, beni bırakma demek istedim ama yüzüne bakmaya korktum.
O hastane camından dışarıya bakıp hayaller kurarken ben ona gerçekleri söylemekten korktum.
Dışarda olduğum zamanlarda her telefon çalışında kötü bir haber almaktan korktum.
Bazı şeyleri unutmaya başladığında Alzheimer olmasından ve bir gün beni de unutmasından korktum.
Yürüyüşe çıktığımızda yolda takılıp düşmesinden, terleyip hasta olmasından, merdivenleri çıkarken hızla çarpan kalbinin sesinden korktum..
Korkudan öldüm be...
Siz hiç sevdiklerinizi kaybetmekten bu kadar korktunuz mu ?!!